Rozebrałam się publicznie

Jaka jestem? Jest mnie trzy.

Jedna Emilia jest poukładana. To ta, która stojąc, dumnie odbiera stypendium od ministry edukacji (obecnej wtedy) Pani Katarzyny Hall. Ona jest mądra, ma dobrą pamięć, dobrze się uczy, należy do sztandaru szkoły, jest przewodniczącą klasy czy zastępcą przewodniczącej szkoły. Udziela się w chórze szkolnym, grupie teatralnej czy redakcji gazetki szkolnej. Jest ochotniczym strażakiem i lubi czytać książki.

Potrafi reprezentować klasę i wiele spraw załatwia właśnie ona. Można z nią szczerze pogadać i na nią liczyć. Wysłucha i pomoże, gdy da radę. Ma listę marzeń, które chce spełnić. Chciałaby zmienić cały świat.

Emila lubi się rządzić i mieć wszystko pod kontrolą. Czasem jest leniwa, jednak na wszystko trzeba sobie pozwolić. Myśli, że jest najważniejsza i chciałaby coś osiągnąć w życiu.

Milka natomiast jest roztrzepana, nigdy nie może znaleźć swojego portfela czy biletu miesięcznego. Ciągle się śmieje nawet gdy wszystko się wali. Zaraża optymizmem wszystkich wokół. Często zapomina kanapek z domu, wtedy żebra od znajomych jedzenie. Nie lubi oszustw i gdy wie, że ma racje potrafi postawić się. Nie pozwoli sobą manipulować. Gdy ktoś na nią krzyczy to płacze.

Jest mnie trzy. Składamy się w jedną całą dużą Emilię, która stara się żyć pełnią życia. Jest sobą i tego się trzyma. Mówi co myśli, jest odważna. Potrafi zagadać do nieznajomego czy zrobić komuś żart. Śmieje się sama ze swojej głupoty i zawsze się dobrze bawi. Wie, że jest jedyna w swoim rodzaju i tego się trzyma.